BAAS IN EIGEN BAK
Diftar
Een Diftar-systeem voor de GFT+-fractie stond in de sterren geschreven. Groente- fruit en tuinafval, Brasschaat was, in de ophaling hiervan, een uitzondering. Toen het materialendecreet van kracht werd in 2023, zat onze gemeente met de handen in het haar. Op ons recyclagepark was de manier van composteren in open lucht niet meer reglementair. De geurhinder was hier een effect van.
Het gemeentebestuur kreeg al de bepalingen die het decreet voorzag niet onmiddellijk op een rijtje en vroeg uitstel. Dit werd verleend. Niet zonder de gevolgen voor de burger. Gekookte etenswaren moesten bij het restafval. Dit in tegenstelling met wat het materialendecreet voorziet. Door deze zgn. “natte fractie” verhoogde het gewicht van de restfractie. Gevolg: twee jaar uitstel zodat gedurende twee jaar de Brasschaatse burger op kosten werd gejaagd.
De termijn is verlopen.
Vanaf 1 januari 2026 moet men nu het materialendecreet volgen.
Ondertussen is het totale kostenplaatje, zoals overal, opgelopen. De bodem van de gemeentelijke schatkist dreigt zichtbaar te worden. Men zoekt naar dukaten. Hoe die zoektocht zal eindigen, zal pas eind november 2025 duidelijk worden. Een eerste vaststelling is alvast dat de ophaling en verwerking van de GFT+-fractie de gemeentekas een flinke duit kost. Eén miljoen, achtentachtig duizend, negenhonderd drieënvijfig euro. Een nieuwe aanpak is onafwendbaar.
Beloftes
Meermaals kregen we de afgelopen jaren de belofte dat er geen nieuwe belasting ging komen op de inhoud van de groene vuilnisbak. Tot en met de verkiezingen van oktober 2024. Het idee zat toen al in het achterhoofd, maar bleef op het achterste van de tong liggen. Het zou zomaar eens stemmen kunnen kosten.
Transitie
Vanaf 1 januari 2026 mag alles in de groene vuilnisbak. Ook de gekookte etenswaren. De burger zal hiervoor voorlopig niets moeten betalen. Er is een overgangsregeling. Op 1 juli 2026 zou de organisatie rond moeten zijn. Vanaf dan worden kosten aangerekend. Over de tarifering is nog geen volledige duidelijkheid. Wel mag je 50 kg per inwoner, per jaar gratis aanbieden. Je kan je kosten naar beneden halen door minder etensrestjes weg te werpen, kippen te houden, zelf te composteren en zelf je tuinafval naar het recyclagepark te brengen, waar je het gratis kwijt kan.
Standpunt
Wat wij met “Brasschaat 2012” missen in het voorstel dat nu op tafel ligt is een sociale tegemoetkoming. Die is niet voorzien en wordt ook niet voorzien, zo bleek uit onze vraag op de gemeenteraad. Voor gezinnen en alleenstaanden, die nu al de eindjes aan elkaar moeten knopen, komen deze kosten bovenop hun al karig budget. “Brasschaat 2012” heeft het ook moeilijk met “het gratis brengen van tuinafval naar het recyclagepark”. Niet met de factor “gratis” uiteraard, maar met de praktische uitvoerbaarheid. Niet iedereen beschikt over een aanhangwagen en niet iedere senior heeft nog de fysieke mogelijkheden om dit zelf te doen. Toch zien we ook positieve elementen: volgens berekeningen zou 50 kg per inwoner, per jaar gratis moeten volstaan. De servicekost, beter bekend als “gebruikersrecht” die je voor je restafval per maand betaalt, is niet van toepassing. Meer nog, er is een belofte om die ook voor de restfractie af te schaffen. Tenslotte staat “Brasschaat 2012” ook achter de poging om een gedragsverandering in de hand te werken. De logica achter “wij droppen het allemaal gratis in onze groene bak” is achterhaald.
Overgangssituatie
Op de gemeenteraad wilden onze fractieleden wel eens weten of de huidige maatregel wel zo definitief was. Wil men de transitie op dit moment niet te bruusk maken en voorziet men daarom voorlopig de “gratis elementen”? Lepelt men het zo in bij onze burgers? Om dan in een volgende fase de GFT+-fractie volledig betalend te maken? Creëert men bewust een overgangssituatie om de pil te verzachten? Daarover bevraagd, bleef het college van burgemeester en schepenen vaag. “We hebben geen glazen bol” zo luidde het. Het vervolg laat zich raden.
